Inauguracja jubileuszowego sezonu artystycznego 2021/2022 Filharmonia Narodowa

Przejdź do treści
Inauguracja jubileuszowego sezonu artystycznego 2021/2022
Krzysztof Jabłoński, fot. archiwum artysty

Trudno uwierzyć, że jedno z najsławniejszych i najpopularniejszych dzieł literatury fortepianowej, I Koncert fortepianowy Piotra Czajkowskiego, którego początkowe akordy stały się wręcz emblematem muzyki swego autora, podczas przedpremierowej prezentacji w moskiewskim Konserwatorium spotkało się z chłodnym przyjęciem, a jedną z osób, które wyraziły się o utworze szczególnie krytycznie był wielki pianista Nikołaj Rubinstein. Ta opinia dotknęła Czajkowskiego – anulował dedykację dla Rubinsteina, a nowym jej adresatem został pierwszy wykonawca dzieła, Hans von Bülow. Po dobrym przyjęciu w USA, w Europie dzieło nadal budziło skrajne opinie. Nikt nie pozostawał wobec niego obojętny, a w końcu nawet Rubinstein „przeprosił się” z Koncertem b-moll i stał się jego znakomitym interpretatorem, a utwór wszedł na stałe do kanonu koncertowej literatury.

Pochodząca z początku XIX wieku kolekcja tekstów niemieckich pieśni ludowych i wierszy zebrana przez Joachima von Arnima i Clemensa Brentano – Des Knaben Wunderhorn – najsilniejsze odbicie znalazła w twórczości Gustava Mahlera. Opracował on wybrane utwory w pieśniowej szacie, a każda z czterech pierwszych jego symfonii (nawet instrumentalna Pierwsza) zawiera aluzje i cytaty z Czarodziejskiego rogu. Czwarta, ukończona w 1900 roku, zamyka tę kartę – swoistą symfoniczną „tetralogię”, pełną wzajemnych odniesień i ukrytych programów, przywołując w finale zachwycającą w swej prostocie pieśń Das himmlische Leben (Niebiańskie życie). To symfonia diametralnie odmienna od kolejnej, Piątej (zapraszamy na nią 29 i 30 kwietnia), o niemal tradycyjnej architektonice, nastroju radości i pogody, i o mniejszym i traktowanym bardziej kameralnie orkiestrowym aparacie.

Ponad ćwierć wieku powstawało monumentalne Polskie Requiem Krzysztofa Pendereckiego, a każda jego część (począwszy od poruszającej Lacrimosa, zamówionej przez Lecha Wałęsę na 10. rocznicę tragedii grudnia ‘70) stawała się muzycznym epitafium dla różnych postaci i wydarzeń, a zarazem wielką syntezą twórczych poszukiwań autora w zakresie zawsze mu bliskiej muzyki oratoryjnej.

Przepraszamy, strona jest chwilowo niedostępna

Przepraszamy, strona jest chwilowo niedostępna

E001

Please contact the page administrator. Error code: E001