bilety na ten koncert w sprzedaży od 28.07 (10:00)
Pascal Dusapin to kompozytor urodzony w 1955 roku, uczeń Iannisa Xenakisa i Franca Donataniego. W jego utworach wybrzmiewa mikrotonalność, która wynika m.in. z inspiracji muzyką ludową, a także minimalistyczne, modalne harmonie. Granum sinapis z 1992 roku to ośmioczęściowe dzieło na chór a cappella, łączące nieszablonowe podejście do melodii i harmonii z rytualną, niemal transową formą, w której regularnie powtarzane zwroty i zabiegi odsłaniają kolejne obrazy mistycznej wizji. Kompozytor sięgnął po słowa średniowiecznego teologa, dominikanina Eckharta von Hochheima (Mistrza Eckharta; ok. 1260–ok. 1328), pod koniec życia oskarżonego o herezję.
Amao omi Giji Kanczelego z 2005 roku także ma charakter medytacyjny, wyrażający się w długich, eufonicznie zharmonizowanych dźwiękach, śpiewanych przez chór, oraz kantylenowych, delikatnych melodiach w partii kwartetu saksofonowego. Bezsensowna wojna – jak brzmi przekład tytułu dzieła – wykorzystuje słowa Waży Pszaweli (Luki Razikaszwilego; 1861–1915), gruzińskiego poety, reprezentującego ruch narodowo-wyzwoleńczy.
Berliner Messe na chór mieszany i organy powstała w 1990 roku na zamówienie 90. Katholikentag w Berlinie – ekumenicznego i międzyreligijnego festiwalu, organizowanego raz na dwa lata przez Zentralkomitee der deutschen Katholiken w różnych niemieckich diecezjach. Dzieło prawykonano 24 maja tego roku w berlińskiej Katedrze św. Hedwigi. Arvo Pärt zastosował w nim technikę tintinnabuli: stale powtarzane, ale minimalnie modyfikowane komórki muzyczne, prowadzące do – po raz kolejny, w zestawieniu z utworami Dusapina i Kanczelego – mistycznego, oczyszczającego doświadczenia.
Jan Lech