Koncert oratoryjny Filharmonia Narodowa

Andrzej Boreyko, fot. Michał Zagórny

100. rocznica urodzin Stefanii Woytowicz

Antonín Dvořák przystąpił do komponowania Stabat Mater po wstrząsie, jakiego doznał na wiadomość o śmierci córki w 1875 roku. Przerwaną pracę podjął jesienią roku 1877, gdy okrutny los ponownie doświadczył go odejściem dwojga kolejnych dzieci. Autor stworzył bodaj najbardziej rozbudowane z opracowań Maryjnego hymnu w całej muzycznej literaturze. Monumentalizm osiągnął poprzez pełne emfazy powtórzenia fraz tekstu oraz dominujące w kompozycji powolne, „konduktowe” tempa. To dzieło pełne skupienia, czułości, o kontemplacyjnym charakterze. Wrażenia homogeniczności formy nie umniejsza fakt, iż kompozytor korzysta tu ze środków nader zróżnicowanych – jawi się jako świetny symfonik: partia orkiestry jest w jego oratorium szczególnie ważna i traktowana z maestrią. Dwadzieścia strof zostało opracowanych w formie dziesięciu (niesymetrycznych) ogniw z partiami solowymi i ansamblowymi, na różne sposoby zestawianymi z fragmentami chóralnymi. Dzieło swą premierę miało 23 grudnia 1880 roku w Pradze (dyr. Adolf Čech), dwa lata później jego wykonanie w Brnie prowadził młody Leoš Janáček. Szczególnym sukcesem okazała się prezentacja Stabat Mater w londyńskiej Royal Albert Hall (był to zarazem bardzo udany zagraniczny debiut Dvořáka w roli dyrygenta) oraz w Birmingham w 1884 roku.

Piotr Maculewicz

"O czym gramy?" - wprowadzenie do koncertu poprowadzi Anna Skulska (dziennikarka muzyczna, Polskie Radio) oraz gość specjalny: Andrzej Boreyko!
Zapraszamy w piątek, 3.03, o godz. 18:30 do Sali Kameralnej (wejście od ul. Sienkiewicza).

broszura programowa

pdf (2.27 MB)

Anna Lubańska

mezzosopran

Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie: Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w klasie Krystyny Szostek-Radkowej.

Jest zwyciężczynią Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Ady Sari, na którym przyznano jej również trzy nagrody specjalne. Podczas studiów zadebiutowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, z którym związana jest na stałe, wykonując pierwszoplanowe partie operowe. Z jego zespołami występowała również na wielu prestiżowych festiwalach w kraju i za granicą.

Talent wokalny, temperament i zdolności aktorskie oraz różnorodny repertuar czynią z artystki jedną z najbardziej wszechstronnych współczesnych polskich śpiewaczek, z równym powodzeniem wykonującą zarówno role dramatyczne, jak i te o lżejszym charakterze. Regularnie współpracuje z Teatrem Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, Operą Krakowską i Śląską w Bytomiu.

Jest cenioną śpiewaczką oratoryjno-kantatową, wykonuje partie altowe w dziełach: Hectora Berlioza (Symfonia dramatyczna „Romeo i Julia”), Giuseppe Verdiego (Requiem), Ludwiga van Beethovena (Missa solemnis i IX Symfonia), Wojciecha Kilara (Missa pro pace), Georga Friedricha Händla (Mesjasz), Johanna Sebastiana Bacha (Magnificat, pasje i kantaty), Karola Szymanowskiego (III Symfonia „Pieśń o nocy”) i Antonína Dvořá ka, a także kompozycje Krzysztofa Pendereckiego (m.in. VII Symfonia „Siedem bram Jerozolimy”).

Posiada bogaty repertuar pieśniarski (w języku niemieckim, francuskim, polskim, włoskim, hiszpańskim, czeskim, rosyjskim, jidysz i angielskim). Występowała na scenach operowych i estradach w Japonii, Norwegii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Belgii, Francji, Monako, Hongkongu i innych. Współpracowała ze znakomitymi solistami i dyrygentami, takimi jak Jerzy Maksymiuk, Kazimierz Kord, Jacek Kaspszyk, Marc Minkowski, Plácido Domingo, Edita Gruberová, Stanisław Skrowaczewski i Patrick Fournillier.

Ma w dorobku szereg nagrań radiowo-telewizyjnych oraz płytowych, w tym Straszny dwór Stanisława Moniuszki (EMI) oraz Ubu Rex Pendereckiego (obie rejestracje dokonane z zespołami Teatru Wielkiego – Opery Narodowej pod batutą Jacka Kaspszyka). Często zapraszana jest jako juror w konkursach wokalnych.

[2023]