Koncert oratoryjny Filharmonia Narodowa

Przejdź do treści
Koncert oratoryjny
Andrzej Boreyko, fot. Michał Zagórny

100. rocznica urodzin Stefanii Woytowicz
 

Antonín Dvořák przystąpił do komponowania Stabat Mater po wstrząsie, jakiego doznał na wiadomość o śmierci córki w 1875 roku. Przerwaną pracę podjął jesienią roku 1877, gdy okrutny los ponownie doświadczył go odejściem dwojga kolejnych dzieci. Autor stworzył bodaj najbardziej rozbudowane z opracowań Maryjnego hymnu w całej muzycznej literaturze. Monumentalizm osiągnął poprzez pełne emfazy powtórzenia fraz tekstu oraz dominujące w kompozycji powolne, „konduktowe” tempa. To dzieło pełne skupienia, czułości, o kontemplacyjnym charakterze. Wrażenia homogeniczności formy nie umniejsza fakt, iż kompozytor korzysta tu ze środków nader zróżnicowanych – jawi się jako świetny symfonik: partia orkiestry jest w jego oratorium szczególnie ważna i traktowana z maestrią. Dwadzieścia strof zostało opracowanych w formie dziesięciu (niesymetrycznych) ogniw z partiami solowymi i ansamblowymi, na różne sposoby zestawianymi z fragmentami chóralnymi. Dzieło swą premierę miało 23 grudnia 1880 roku w Pradze (dyr. Adolf Čech), dwa lata później jego wykonanie w Brnie prowadził młody Leoš Janáček. Szczególnym sukcesem okazała się prezentacja Stabat Mater w londyńskiej Royal Albert Hall (był to zarazem bardzo udany zagraniczny debiut Dvořáka w roli dyrygenta) oraz w Birmingham w 1884 roku.
 

Piotr Maculewicz

 

"O czym gramy?" - wprowadzenie do koncertu poprowadzi  Anna Skulska (dziennikarka muzyczna, Polskie Radio) oraz gość specjalny: Andrzej Boreyko!
Zapraszamy w piątek, 3.03, o godz. 18:30 do Sali Kameralnej (wejście od ul. Sienkiewicza).

Zamknij

Rafał Siwek

Artysta regularnie występuje na prestiżowych scenach operowych: Teatro alla Scala w Mediolanie (Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusa Mozarta, Don Carlo Giuseppe Verdiego), Opéra Bastille w Paryżu (Lohengrin Richarda Wagnera, Moc przeznaczenia Verdiego, Łucja z Lammermooru Gaetana Donizettiego), Bayerische Staatsoper w Monachium (Nabucco, Aida, Luiza Miller, Don Carlo, Rigoletto Verdiego, Turandot Giacoma Pucciniego, Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego, Zygfryd Wagnera, Don Giovanni Mozarta), Opernhaus Zürich (Don Carlo, Aida, Don Giovanni), berlińskiej Staatsoper Unter den Linden (Don Carlo, Aida) i Deutsche Oper w Berlinie (Don Giovanni), Staatsoper w Hamburgu (Kniaź Igor Aleksandra Borodina), Semperoper w Dreźnie (Rusałka Antonína Dvořáka), Teatro Real w Madrycie, Teatro Colón w Buenos Aires, Dutch National Opera w Amsterdamie, Arena di Verona, Teatro dell’Opera di Roma (Aida, Tristan i Izolda), Teatru Bolszoj w Moskwie (Borys Godunow Modesta Musorgskiego, Pskowianka Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, Kniaź Igor), Teatru Maryjskiego w Petersburgu (Kniaź Igor), La Monnaie w Brukseli (Zbójcy Verdiego, Don Giovanni), Teatro di San Carlo w Neapolu, Teatro Regio w Turynie (Don Carlo), Teatro Comunale w Bolonii (Norma Vincenza Belliniego, Jolanta Czajkowskiego), Teatro Regio w Parmie (Simon Boccanegra, Luiza Miller), Teatro Massimo w Palermo (Simon Boccanegra), Israeli Opera w Tel Awiwie, New National Theatre w Tokio (Latający Holender Wagnera) oraz w salach koncertowych: Philharmonie de Paris (Verdi Gala z Plácido Domingo), Concertgebouw w Amsterdamie (Dziewica Orleańska Czajkowskiego, Simon Boccanegra), Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie (Requiem Verdiego), Mann Auditorium w Tel Awiwie (Don Carlo) i Bunka Kaikan w Tokio (Czarodziejski flet, Turandot).

Śpiewał pod dyrekcją takich mistrzów batuty, jak Zubin Mehta, Lorin Maazel, Fabio Luisi, Kent Nagano, Alberto Zedda, Roberto Abbado, Semyon Bychkov, Daniel Oren, Kirill Petrenko i Marco Armiliato, współpracując ze znakomitymi reżyserami (Franco Zeffirelli, Pierluigi Pier’Alli, Willy Decker, Jonathan Miller, David McVicar, Hugo de Ana i Adrian Noble).

Rafał Siwek wziął udział w nagraniach: Requiem Verdiego pod batutą Zubina Mehty (dla wytwórni TDK) i Lorina Maazela (Medici Art), a także oper, takich jak Edgar Pucciniego u boku Plácida Dominga (Deutsche Grammophon), Luiza Miller (Unitel), Norma (Hardy Classic), Nabucco i Don Giovanni (BelAir classiques), jak również uczestniczył w nagraniu IX Symfonii Ludwiga van Beethovena pod batutą Lorina Maazela (Kultur).

Artysta otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz dwukrotnie Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury dla najlepszego śpiewaka (2014, 2015).

 

[2023]