Karol Kurpiński, aktywny w pierwszych dekadach XIX wieku kompozytor, dyrygent i impresario, pozostawił po sobie muzykę fortepianową i orkiestrową, wciąż utrzymujący się w repertuarze Koncert klarnetowy oraz symfonię „batalistyczną”, poświęconą bitwie pod Borodino. Za swe główne powołanie uważał jednak tworzenie (zapomnianych dziś) oper – uwertura do jednej z nich, szczególnie popularnego Szarlatana, przypomni tę ważną aktywność wieloletniego dyrygenta i dyrektora sceny operowej Teatru Narodowego.

Znana z doskonałych interpretacji emblematycznych arii opery francuskiej Judith van Wanroij zaprezentuje podczas koncertu 20 maja mniej znane utwory Christopha Willibalda Glucka, Charlesa Gounoda, Camille’a Saint-Saënsa, Jeana-Baptiste’a Lemoyne’a i Antonia Salieriego. Głęboka wrażliwość i nadzwyczajny talent dramatyczny sopranistki pozwalają jej doskonale oddawać nastroje realizowanych partii, oferując słuchaczom niepowtarzalne doznania muzyczne i teatralne. Repertuar operowy urozmaici także Finale molto presto Franciszka Lessla – jedyny zachowany fragment V Symfonii g-moll.

Tytułowy „eroe” III Symfonii Beethovena nie jest konkretną postacią, lecz ideą, muzyka zaś symbolizuje uniwersalne przesłanie dobra i piękna, miłości i poświęcenia, które powracają także w balecie Twory Prometeusza (jego motyw cytowany jest w finale symfonii), operze Fidelio czy w IX Symfonii. Utwór o klasycznej architektonice, obfituje w wiele innowacji formalnych – dla ówczesnych słuchaczy najbardziej kontrowersyjny był sam monumentalizm oraz siła muzycznej ekspresji: patos, namiętność, potęga brzmienia, dramatyczne kontrasty.

Piotr Maculewicz, Jan Lech