Zagadkowe miano IV Symfonii (1916) Carla Nielsena „det uudslukkelige” – „nieugaszalna” czy „niegasnąca” (ale też „nienasycona”), interpretować można przez pryzmat autorskiego komentarza, w którym duński kompozytor podkreśla, że pragnął stworzyć muzyczną wizję nieprzezwyciężonej woli życia, wiecznie się odradzającego. Ekspresyjne, porywające dzieło (ze sławną „bitwą kotłów” w finale) było też wyrazem lęku w obliczu coraz bardziej przerażająco rozwijającej się I wojny światowej.

Wielka polska klawesynistka Wanda Landowska, niezwykle zasłużona dla renesansu muzyki dawnej na początku XX wieku, zwróciła uwagę kompozytorów na potencjał długo zapomnianego klawesynu, inspirując powstanie wielu nowych dzieł. Zwięzły i wdzięczny, żartobliwie neobarokowy Koncert Bohuslava Martinů powstał w 1935 roku dla uczennicy Landowskiej, Marcelle de Lacour, powiększając ciekawy i bogaty repertuar tego rodzaju dzieł komponowanych w okresie międzywojennym.

To, co najpiękniejsze i najbardziej charakterystyczne w muzyce łotewskiego kompozytora Pēterisa Vasksa, obecne jest w jego Musica serena na orkiestrę smyczkową (2015) – utworze postromantycznym w wyrazie, wyróżniającym się silną emocjonalnością i łagodnością eufonii. Utwór powstał dla uczczenia 70. rocznicy urodzin fińskiego dyrygenta Juhy Kangasa, przyjaciela kompozytora.
 

Piotr Maculewicz

"O czym gramy?" - wprowadzenie do koncertu poprowadzi Stefan Münch (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej).
Zapraszamy w piątek, 3.02, o godz. 18:30 do Sali Kameralnej (wejście od ul. Sienkiewicza).