Koncert symfoniczny Filharmonia Narodowa

Przejdź do treści
Koncert symfoniczny
Garrick Ohlsson, fot. Dario Acosta

Do wznowienia prac nad Litanią do Marii Panny do słów Jerzego Lieberta skłoniła Karola Szymanowskiego wiadomość o śmierci poety. Kompozytor kunsztownie odmalował intymny nastrój poetyckiej litanii Lieberta, choćby poprzez oszczędne, acz barwne zestawianie instrumentów. O utworze pisał następująco: „to może najgłębsza, najbardziej skupiona rzecz moja”.

Słowa te mógłby wypowiedzieć także francuski kompozytor Francis Poulenc na temat swojego Stabat Mater. Dzieło powstało pod wpływem śmierci jego przyjaciela, malarza Christiana Berarda. Utwór, należący do najbardziej poruszających muzycznych inkarnacji łacińskiej sekwencji opisującej dramat matki umierającego Chrystusa, spotkał się z wielkim uznaniem krytyki, stając się żelaznym punktem repertuarowym licznych chórów.

Podobnie IV Koncert fortepianowy Ludwiga van Beethovena stanowi niemal obowiązkową pozycję w repertuarze pianistów i orkiestr symfonicznych, choć – jak wiele utworów mistrza z Bonn – na swoje odkrycie musiał nieco poczekać. Wprawdzie po publicznym prawykonaniu dzieła (w czasie którego po raz pierwszy wykonano również V i VI Symfonię Beethovena, a przy fortepianie zasiadł sam autor) pojawiło się wiele entuzjastycznych recenzji, jednak swojego promotora utwór znalazł dopiero w osobie Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego.

Bartłomiej Gembicki
 

„O czym gramy?”  - wprowadzenie do koncertu poprowadzi Jacek Marczyński (krytyk muzyczny, „Rzeczpospolita”).
Zapraszamy w piątek, 3.11, o godz. 18:30 do Sali Kameralnej (wejście od ul. Sienkiewicza).

Na koncert zaprasza Mecenas Roku Filharmonii Narodowej – PGE Polska Grupa Energetyczna
Zamknij

Joanna Zawartko

Zadebiutowała w 2013 roku partią tytułową w Rusałce Antonína Dvořáka podczas koncertowego wykonania tej opery w Filharmonii Dolnośląskiej. Rok później rolą Desdemony w Otellu Giuseppe Verdiego rozpoczęła współpracę z Operą Wrocławską. W repertuarze ma również partie Tatiany w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego, Mimi w Cyganerii Giacoma Pucciniego, Amelii w Simonie Boccanegrze Verdiego, Micaëli w Carmen Georges̕a Bizeta, Zemfiry w Aleko Siergieja Rachmaninowa, Ortlindy w Walkirii Richarda Wagnera, Roksany w Królu Rogerze Karola Szymanowskiego, Tamary w Demonie Antona Rubinsteina oraz tytułowe w Halce Stanisława Moniuszki i Hagith Szymanowskiego.

Artystkę można usłyszeć m.in. w Oper Graz, Badisches Staatstheater Karlsruhe, Tiroler Landestheater w Innsbrucku, Landestheater Linz, Staatstheater Nürnberg, Operze Wrocławskiej, Teatrze Wielkim w Łodzi oraz filharmoniach: Dolnośląskiej, Kaliskiej, Koszalińskiej, Lubelskiej, Narodowej, Pomorskiej, Poznańskiej, Sudeckiej, Śląskiej oraz Koszyckiej, a także w Narodowym Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.

Joanna Zawartko współpracowała z takimi dyrygentami jak m.in. Bassem Akiki, Adam Banaszak, Jakub Chrenowicz, Marzena Diakun, Seokwon Hong, Jacek Kaspszyk, Roland Kluttig, Tadeusz Kozłowski, Ewa Michnik, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Marek Pijarowski, Markus Poschner, Wojciech Rodek, Zygmunt Rychert, Jerzy Salwarowski, Robertas Šervenikas, Ruben Silva, Daniele Squeo, Piotr Sułkowski, Jan Ślęk, Lutz de Veer, Johannes Willig, Tadeusz Wojciechowski. Ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie śpiewu solowego Agaty Młynarskiej-Klonowskiej. Jest laureatką nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2018 w kategorii Odkrycie Roku.

 

[2023]